مقایسه بی حس کنندگی ترامادول و لیدوکائین در اعمال جراحی کوچک تحت بی حسی موضعی به روش بلوک زیر جلدی

مقدمه: مطالعات جدید نشان داده که ترامادول علاوه بر اثرات ضد درد اثر بی حس کنندگی موضعی هم دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات بیحس کنندگی موضعی ترامادول در مقایسه با لیدوکائین طراحی شد این پدیده که ترامادول اثرات بی حس کنندگی و بی دردی در استفاده بصورت زیر جلدی ایجاد کند خود می تواند انقلاب جدیدی در فصل بی حس کننده های موضعی باشد. مواد و روش ها: این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور روی 70 بیمار 50-20 ساله asa class i ,ii کاندید اعمال جراحی کوچک تحت بلوک زیرجلدی انجام شد. گروه t با ترامادول 2mg/kg و گروه l با لیدوکائین mg/kg 1 بلوک زیرجلدی شدند. میانگین شدت درد زمان تزریق، برش جراحی و سپس هر 15 دقیقه در دقایق 15 و30 و45 و سپس هر 2 ساعت تا 6 ساعت بعد از عمل بر اساس vas (visual analuge scale) ثبت شد. در طی جراحی اگر بود mg/kg 5/0 از داروی مورد مطالعه مجدداً تزریق می شد. دربخش نیز در صورت استامینوفن mg325 به بیماران تجویز شد. اطلاعات با استفاده از روش تکرار مکرر و کای اسکوار انالیز گردید. یافته ها: بین دو گروه تفاوتی در متوسط نمره درد بر اساس vas درمقاطع زمانی مختلف بررسی وجود نداشت (181/ 0 = p ) همچنین از نظر درجه واکنش موضعی پوستی و درجه خونریزی و دریافت داروی اضافی و میزان بروز استفراغ تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد. تهوع به طور بارزی در گروه ترامادول(8/22%) نسبت به گروه لیدوکائین (5%) بیشتر بود (002 / 0= p ) 1/17% در گروه l و 6/8% در گروه t به نیاز به دوز اضافی بیحس کننده در طی عمل داشتند (48/0= p ). میزان نیاز به استامینوفن بعد از عمل در گروه لیدوکائین بیشتر بود . بحث و نتیجه گیری: در جراحیهای کوچک و در استفاده زیرجلدی، ترامادول mg/kg 2 دارای اثرات بیحس کننده موضعی و ضددرد مشابه mg/kg 1 لیدوکائین است و می تواند به صورت جایگزین آن بکار رود و میزان مصرف مسکن بعد از عمل را در بیماران کاهش دهد.